Ruszają treningi "Z historią w tle" przed 28. Biegiem Powstania Warszawskiego

AKTYWNA WARSZAWA zaprasza na kolejną edycję treningów "Z historią w tle przed 28. Biegiem Powstania Warszawskiego". To zachęta, by trenować i poznawać historię walk powstańczych w niektórych dzielnicach miasta.

Treningi poprowadzą przewodnik i profesjonalny trener biegania. Udział w zajęciach jest bezpłatny i nie wymaga wcześniejszej rejestracji. 

Akt Pierwszy: Od Cytadeli do Powiśla

Zbiórka 4 lipca o 19:00 przy PWPW, ul. Sanguszki 1,

następnie trasa treningu będzie wiodła przez miejsca związane z historią Powstania Warszawskiego: Cytadela, okolice Mostu Gdańskiego, Stare Miasto, BUW.

Gmach PWPW

Miejsce spotkania i zarazem pierwszy historyczny punkt na trasie. 

Zabudowę ulicy Sanguszki tworzył w ówczesnym czasie jeden wielki gmach Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych. W ostatnich dniach lipca Niemcy wzmocnili załogę PWPW, do liczby prawie 50 żandarmów z ciężką bronią maszynową. Stało się to przyczyną niepowodzeń ataku powstańczego 1 sierpnia siłami Batalionu Gozdawy. Gmach PWPW zdobyto rankiem 2 sierpnia dzięki koncentrycznemu atakowi oddziałów Gozdawy, 104 kompani ZSP oraz wewnętrznemu uderzeniu zakonspirowanej w PWPW grupy PWB/17/S dowodzonej przez por. Czesława Lecha. Wewnątrz imponującego budynku powstańcy zdobyli znaczne ilości broni, amunicji i żywności. Od tej pory PWPW była intensywnie ostrzeliwana ogniem artyleryjskim z Cytadeli, dział pociągu pancernego oraz przez moździerze salwowe zwane ,,szafami”. 15 sierpnia z okazji Święta Żołnierza w podziemiach PWPW ksiądz Stefan Leitholtz odprawił mszę świętą dl załogi PWPW i zaproszonego specjalnie na te uroczystość mjr ,,Roga”. W trzeciej dekadzie sierpnia do PWPW dotarły wykrwawione oddziały Zgrupowania Leśnik ppłk Jana Szypowskiego ,,Leśnika”, który objął dowództwo nad obroną PWPW. Zacięta obrona PWPW trwała do 28 sierpnia

Cytadela 

Cytadela Warszawska została wzniesiona przez carskiego zaborcę, na terenach dzisiejszej dzielnicy Żoliborz już po powstaniu listopadowym 1830 – 31 roku jako dodatkowa kara, która raz na zawsze ma wybić warszawiakom z głów chęć walki o niepodległość.
Cytadela i znajdujące się na jej terenach ciężkie carskie więzienie - X Pawilon stały się symbolami terroru carskiego w latach zaborów.
Przez mury X Pawilonu przewinęło się tysiące patriotów polskich walczących o wolną Polskę. Tu byli więzieni, skazywani na śmierć, na katorgę – wysyłkę na Sybir. Więźniami byli: Romuald Traugutt – ostatni dyktator powstania styczniowego, Jarosław Dąbrowski, Józef Piłsudski. W miejscu carskich Wrót Iwanowskich, w latach 30tych XX wieku otworzono cmentarz – mauzoleum straconych tu polskich patriotów.

Most Gdański

Przeprawy przez Wisłę i walki żołnierzy LWP idących z pomocą Powstaniu Warszawskiemu. 15 Wrześnie 1944 roku wschodnia dzielnica – Praga, została wyzwolona przez żołnierzy z Sowieckiego 1 Frontu Białoruskiego, dowodzonego przez marszałka Konstantego Rokossowskiego i żołnierzy 1 Armii LWP gen. Zygmunta Berlinga. W monecie dojścia do Wisły gen. Berling podjął decyzje o przeprawieniu na zachodni brzeg Wisły żołnierzy 2 i 3 Dywizji Piechoty 1 Armii LWP. Sowieci uznali tę akcję działanie na własną rękę generała Berlinga i oświadczyli że Polacy wykonają działania własnymi siłami. W dniach między 16 tym a 23 tym września, w kilku punktach przeprawili się przez Wisłę.
Na Żoliborzu, na wysokości Kępy Potockiej. 

Kolejny między mostami Kierbedzia (dziś Śląsko – Dąbrowski) i Poniatowskiego. Trzeci na południe od Mostu Poniatowskiego - tzw. Przyczółek Czerniakowski. W tym miejscu toczyły się najcięższe walki. Żołnierze LWP, ramie w ramie razem z powstańcami ze zgrupowania Radosław i z miejscowych oddziałów „Kryska” usiłowali utrzymać przyczółek na zachodnim brzegu Wisły do czasu przyjścia pomocy ze strony Armii Sowieckiej. Tymczasem Sowieci nie robili nic. Walki na przyczółkach przyniosły polskiej armii i powstańcom ogromne straty oraz rozwiały nadzieje na rychła, właściwie jakąkolwiek pomoc ze strony Sowietów.

Stare Miasto

Za obronę Starówki odpowiadać miała Grupa „Północ”, dowodzona przez pułkownika Karola Ziemskiego ps. „Wachnowski”. W momencie utworzenia liczyła ona ok. 9 tys. żołnierzy, z czego ok. 7,2 tys. pozostawało na Starym Mieście. „Wachnowski” zamierzał prowadzić aktywną obronę dzielnicy, dążąc jednocześnie do uzyskania połączenia z Żoliborzem i Puszczą Kampinoską.

Bitwa o Stare Miasto rozpoczęła się zasadniczo już 7 sierpnia.

Od tego dnia pułk Dirlewangera przypuszczał bowiem szturmy na polskie pozycje w rejonie pl. Bankowego, pl. Teatralnego i pl. Zamkowego. Początkowo postępy niemieckiego natarcia były dość nieznaczne. Do 12 sierpnia Niemcom udało się opanować jedynie ruiny Zamku Królewskiego, a dopiero dwa dni później zdołali po zaciętych walkach przejąć kontrolę nad okolicami pl. Bankowego. Po dziesięciu dniach walki siły obrońców Starówki stopniały do ok. 5 tys. żołnierzy. 18 sierpnia von dem Bach zaproponował powstańcom kapitulację, lecz jego propozycja została pozostawiona bez odpowiedzi. Następnego dnia niemiecka Grupa Bojowa „Reinefarth” rozpoczęła generalny szturm na Starówkę.

Wkrótce podamy szczegóły dotyczące Aktu drugiego i trzeciego. 

Harmonogram treningów:

• 4 lipca, godz. 19.00 Akt pierwszy
• 10 lipca, godz. 19.00 Akt drugi 
• 17 lipca, godz. 19.00 Akt trzeci

Zapraszamy!

Stołeczne Centrum Sportu "Aktywna Warszawa"

​